Kostnaður sem fylgir rekstri fangelsa er fólki ofarlega í huga ef marka má umræðuna um betrun fanga. Bent hefur verið á að fangelsisvist gæti jafnvel virðst eftirsóknarverð fyrir aldraða, öryrkja og fólk í lægst launuðustu störfunum vegna þess hve bágborin staða þeirra hópa oft er, sérstaklega nú á hinum síðustu og verstu tímum. Auðvitað ætti enginn að líða skort og í sameiningu eigum við að stefna að lausnum í þessum málum sem og öðrum velferðarmálum, og betrun fanga er hluti lausnanna. Afbrotafólki fylgir mikill kostnaður, bæði innan fangelsisveggja og utan. Það er ekki bara kostnaður þegar búið er að fangelsa fólk heldur hefur allur skaði sem hann gerir á meðan hann gengur laus bein áhrif á samfélagið í heild. Sá skaði er fjárhagslegur, líkamlegur og andlegur. Það sem við hljótum að þurfa að stefna að í sameiningu er að hafa öflugt betrunarkerfi svo skila megi fólki sem betri þegnum út úr fangelsum í samfélagið aftur. Enga sérkunnáttu þarf til þess að sjá það að maður sem hefur fengið betrun og aðstoð við menntun mun gagnast samfélaginu með greiðslum í formi skatta og viðhaldi á stöðugleika samfélagsins. Við getum sagt sem svo að í samfélaginu séu tannhjól sem knýja samfélagið áfram. Ef tennur brotna í tannhjólunum virkar ekkert að geyma þær ofan í skúffu og telja þær ónýtar, við þurfum að laga tannhjólið svo allt geti gengið betur. Til eru menn í fangelsi sem vilja bæta sig, bæta upp fyrir mistök sín og eiga eðlilegt líf og eins og sagan hefur sýnt sig þá er það oft svo að þeir sem fá hjálp eru líklegir til að hjálpa öðrum. Við höfum ekki efni á því að spara í þessum málaflokki og við getum ekki lengur haft fangelsi sem geymslur fyrir einstaklinga sem eru brotnir á líkama og sál bara til þess að skila þeim í verra ástandi út aftur. Þetta er ekki spurning um hvort verið sé að gera gott fyrir einstaklinga sem hafa brotið af sér og eiga skilið refsingu. Við verðum líka að horfa á þetta í stærra samhengi, út frá samfélaginu en ekki einstaklingnum. Samfélagið á ekki skilið að inni í fangelsi séu settir andlega veikir einstaklingar sem án aðstoðar hraka og svo eftir X langan tíma sé þeim sleppt út í samfélagið til ykkar, verri en áður. Gott væri ef einstaklingur sem barðist við námsörðugleika, flosnaði upp úr skóla, varð utangátta, leiddist út í afbrot og endaði í fangelsi fengi aðstoð við nám á meðan hann er frelsissviptur í geymslu ríkisins. Því þetta er staðreynd margra afbrotamanna. Margir eru þeir menn innan fangelsins sem vilja bæta sig og laga og þetta er ekki spurning um hvort þeir eiga það skilið að fá aðstoð við að bæta sig heldur á samfélagið sem líður fyrir glæpi þeirra það skilið – þið eigið það skilið. Höfundur er ritstjórnarfulltrúi Afstöðu. |
höfundarGuðmundur Ingi Þóroddsson, formaður Afstöðu bloggar, ásamt öðrum talsmönnum fanga, um málefni fanga og betrun. [email protected] pistlasafn
May 2024
|